Επέλεξα να δω τον Προμηθέα Δεσμώτη του Άρη Μπινιάρη δύο φορές: μία την Παρασκευή (στην πρεμιέρα δηλαδή) και μία την Κυριακή. Ο λόγος είναι ότι την πρώτη φορά μου προξένησε αλγεινές εντυπώσεις. Συνεπώς, επεδίωξα να την παρακολουθήσω και μια δεύτερη, από διαφορετική θέση, φοβούμενος ότι ενδέχεται να αδικήσω τον σκηνοθέτη και τους συντελεστές. Ας ξεκινήσουμε…
Παρακολουθήσαμε στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου τις Βάκχες της Νικαίτης Κοντούρη. Κάποιες σκέψεις για την παράσταση. Ήδη από τα πρώτα δευτερόλεπτα, και μόνο παρατηρώντας τον βηματισμό των ηθοποιών στη σκηνή, γίνεται ξεκάθαρο ότι η Νικαίτη Κοντούρη δεν αστειεύεται. Ότι έχει αποφασίσει να αναμετρηθεί με αυτό το τόσο ιδιαίτερο έργο με μόνο στόχο να δώσει ένα…
Ένα καλοκουρδισμένο ρολόι. Μπορείς να δώσεις πολλά επίθετα στην παράσταση Φοίνισσες του Γιάννη Μόσχου που ανέβηκε στην Επίδαυρο: υπέροχη, μαγευτική, ανεπανάλληπτη. Και θα ήταν όλα τους σωστά. Παρόλα αυτά, αν κάτι την περιγράφει με ακρίβεια είναι ο χαρακτηρισμός “καλοκουρδισμένο ρολόι”. Ήδη από τα πρώτα λεπτά αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι την έμφαση του σκηνοθέτη ακόμη και στην…