Eurovision 2013 και ρεμπετικο – Η πρόταση coza mostra και Αγάθωνα
ρεμπετικο και ναργιλες
Εδω ταιριάζει τέλεια ενα παλιο ρεμπέτικο για την πρόταση μας στη Eurovision 2013.
Τραγουδι του του τεκε
Αθήνα και πειραία μου και γαλανη σημαία μου
Εκει που πας μην ξαναπάς το κεφαλάκι σου θα φάς
Εκεί που πας ναρχόμουνα και ας μην ξημερωνομουνα
Μανάκι μου, μανάκι μου
πονάει το κεφαλάκι μου
Μανάκι μου και ντε και ντέ
μαγκα δεν θα βρείς σαν κι εμε
Στον κρυσταλένιο σου λαιμό κανει ο παπάς τον αγιασμό
Στην κεντημένη σου ποδιά λαλούν αηδόνια και πουλιά.
Μουρμουρικο ζειμπέκικο , ρεμπετικο του 1900
Δεν εχω τίποτα με τα παιδια της Coza Mostra , έχουν μια δροσιά και έιναι νέοι , θα γίνουν γνωστοί και ο τραγουδιστής έχει μια φωνή που αξίζει …
Ο Διαγωνισμός της Eurovision είναι το πρόβλημα και το ρεμπετικο δεν ταιριάζει σε ενα Τζεκυλ και Χαιντ , σικέ με πολιτικά κριτήρια διαγωνισμό τραγουδιού. Ο Αγάθωνας όμως σε ολα μέσα , και το παρακάτω ρεμπετικο αφιερωμένο.
ΣΕ ΟΛΑ ΜΕΣΑ ΕΙΣΑΙ
Βρε μάγκα απο τη Βλαχιά και απο το Καρπενήσι σαράντα χρόνια στη μαγκια
κι ακόμα να ξυπνήσεις.Σε ολα μέσα εισαι , παντού μπερδεύεσαι και ολο εξω πεφτεις
δεν συμαζεύεσαι
– μαγκα απο τη Βλαχιά
Στο Ποιημα εισαι αριστος και στη ραδιουργία στο παραμυθι απιαστος και στην υποκρισία
χαμπάρι πια σε πήραμε μην κάνεις τον οσια γιατί σε καταλάβαμε ολοι στην κοινωνία.
Αφιερωμένο στον Αγαθωνα απο ενα παλιο ρεμπέτικο ,του Χριστου Μιγκου.
Χρήμα και ρεμπέτικο | Δοξα και μπατιρλικι
Οι ρεμπέτες δεν ειδαν ποτέ το χρήμα σαν σκοπό, και σε κάθε περίπτωση το έβαζαν κάτω απο τον Ερωτα…
Το χρήμα δεν το λογαριάζω τα 2 σου μάτια σαν κοιτάζω. Η φτώχια είναι σύνηθες πλαίσιο και περιεχόμενο πολλών ρεμπέτικων τραγουδιών . Οι ρεμπέτες αποκαλούν μπατιρλικι ( αφραγκία, αδεκαριά ,αψιλία ) την εσχάτη φτώχια . Το χρήμα είναι ισχύς και το αξίωμα αυτό το γνωρίζουν θαυμάσια οι φτωχοί. Οι ρεμπέτες δείχνουν περιφρόνηση προς το χρήμα και οταν έχουν το σκορπούν με γενναιοδωρία.
Η έννοια Εισπράτω είναι αδιανόητη για το ρεμπέτικο και τους ρεμπέτες και στα ρεμπετικα τραγούδια αναφέρεται συνεχώς το ρήμα Πληρώνω…
Το κομπολόι και το ρεμπετικο
Ολο το νόημα στο κομπολόι είναι ο ρεμπετης χρόνος. Ο χρόνος που τεμαχίζεται , ψιλό και βραδύ , κάνει τη ζωή να κρατάει αιώνια…
Ο ρεμπέτης , ο μαγκίτης έχει μπεγλέρι με 7-8 χάντρες. Οι χάντρες του πρέπει να πέφτουν μια μια , ισια , ανάποδα, ζευγαρωτές, όλες μαζί, νευρικά , αργά . βαριά, πνιχτά, κρουστές, καμπανιστές, με ρυθμό σε απειρους συνδιασμούς να είναι το παιχνίδι όμορφα.
Οι χάντρες λένε σταλάζωντας μουδιάζουν τη σκέψη και τη φαντασία ερεθίζουν. Κομπολόι στο χέρι κάνει το ρεμπέτη να έχει μακρύ βίο. Τα έλεγαν αλλοιώς και ντεσπίγια, δεν ξέρω γιατί , και περίφημο είναι το τραγούδι του Μητσάκη για ενα κομπολογάκι…
Ρεμπέτικο και χασίσι
Το ρεμπετικο
Ο τεκές είναι ενα απο τα λίκνα του ρεμπέτικου τραγουδιού. ” Η μανα μου με εστελνε σκολιο να πηγαίνω μα εγω τραβούσα στο βουνο με μαγκες να φουμαιρνω…” Ο ναργιλες είναι το Αγι0 Δισκοπότηρο του ρεμπέτη χασικλή και τις περισσότερες φορές ήταν η καταστροφή του. Ηταν ο μαγικός παράδεισος του ρεμπέτικου τραγουδιού, επι γης παράδεισος των απελπισμένων και φτωχών. Απομάκρυνε τις μαύρες ιδέες που γεννά η φτώχεια και ηταν ενα υποκάστατο της ζωής. Γιαυτό πολλές φορές στα ρεμπέτικα τραγούδια, υπήρχαν στίχοι και λόγια του Μπωντλαιρ, του Καββαδία του Λαπαθιώτη και άλλων που τα έχουν υμνήσει.
Φυλακή και ρεμπέτικο
Γεντή Κουλέ, το φοβερό Παλαμήδι , το Ανάπλι (Ναυπλιο) είναι στη θεματολογία του ρεμπέτικου και πολλά απο τα τραγούδια είναι βιωματικά. Οι ρεμπέτες αποκαλούν τη φυλακή σκολιό, στρουγκου, σιδερα, ψειρου, κολλεγιο, στενη, χαψη..
Η Στενή ηταν μια μικρή αυλή στο Παλαμήδι και στην οποία οι φυλακισμένοι έπαιζαν ζαρια και μπουζούκι, μιλούσαν για τα τα τατουαζ που είχαν στα μπράτσα , για την πείνα και το χτικίο που τους θέριζε.
Μπουζουκι και ρεμπετικο
Το μπουζούκι ανήκει στην οικογένεια του λαγούτου. Παίζεται με πένα και παλιοτερα το επαιζαν με φτερο ορνίου η με πενα καμωμένη απο κέρατο η φλούδα κερασιάς. Μεγάλοι βιρτουόζοι ρεμπέτες ήταν ο Βαμβακάρης και ο Τσιτσάνης. Αλλά υπήρχαν και παλιότεροι , αγωνιστές το 1821 , όπως ο Ρήγας Βελεστινλής, ο Κατσαντώνης , επίσης στον πίνακα ζωγραφικής του Βρυζάκη με τίτλο ” Το στρατόπεδο του Καραισκάκη” διακρίνεται ενας κλέφτης με μπουζούκι στο χέρι.
Βρυζακης το στρατοπεδο του Καραισκακη
Αλλα ονόματα συγγενικά αλλά δεν ειναι ταυτόσημα για το μπουζούκι , ανάλογα με τον αριθμό των χορδών, το σχήμα , το κουρδισμα ήταν : μπαγλαμάς, μπουζουκομάνα, τζουράς, το σάζι, ταμπουράς, το γόνατο, το γιογκαρι, το μπουργκαλι…
Το μπουζούκι έγινε βασικό οργανο της κομπανίας για ενα ρεμπετικο σχήμα και διάπρεψε ως οργανο του οντα και της μελαγχολίας ήταν το όργανο των μοναχικών ανθρώπων συνηθως και δεν χρειάζεται συνοδεία..
Απο το δημοτικό τραγούδι και το ρεμπετικο έγινε το εθνικό λαικο οργανο και είναι κατάλληλο για καθε λογης χαβά…
Μαρκος Βαμβακαρης
Κάποια σεξουαλικά ρεμπετικα τραγούδια | ρεμπετικο
- Σαμιώτισα σαμιωτισα εμαθα οτι το κάνεις οχι απο εκει που κατουράς αλλά απο εκει που κλάνεις
- Απο τα ψηλά που κάθεσαι στα χαμηλά θα πέσεις θα καρφωθείς στον πούτσο μου δεν θα μπορείς να χέσεις
- Απο ολα τα πετούμενα ο ψύλλος εχει χάρη στων κορασίδων τα βυζια πάει και σουλατσάρει
- Οπου χτυπάει η καμπάνα η πούστης ή πουτάνα…
