ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ ΚΑΙ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Περίπου 160.000 κάτοικοι χρειάστηκε να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους μετά το τσουνάμι της 11ης Μαρτίου 2011 που πλημμύρισε τον πυρηνικό σταθμό Φουκουσίμα-Νταΐτσι. Δύο από τους αντιδραστήρες υπέστησαν τήξη του πυρήνα και εξέπεμψαν ραδιενεργό υλικό στην ατμόσφαιρα. Ραδιενεργό νερό από το σύστημα ψύξης του αντιδραστήρα συνεχίζει να ρέει στο υπέδαφος και στον Ειρηνικό Ωκεανό. Για την πλήρη διάλυση του εργοστασίου και την απορρύπανση των εδαφών εκτιμάται ότι θα χρειαστούν δεκαετίες.
Το πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα, όπως παλαιότερα και του Τσερνόμπιλ ήταν ένα μοναδικό γεγονος που άλλαξε την οπτική που βλεπουμε την πυρηνική ενέργεια και τις επιπτώσεις της. Επίσης ήταν ενα μάθημα για όλο το δυτικό πολιτισμό ασφάλειας των πυρηνικών εγκαταστάσεων και που μπορεί να οδηγήσει μια ανεξέλεγκτη κατάσταση.
Όσον αφορά όμως την υγεία του πληθυσμού θεωρειται πια πολυ πιθανό να οδηγήσει σε αύξηση των καρκίνων και των συγγενών ανωμαλιών όπως είχε συμβεί με το Τσερνόμπιλ, παρά τις ασαφείς και γενικές ανακοινώσεις από τις κυβερνητικές υπηρεσίες και τον ΟΗΕ. Η τελευταία έκθεση διαπιστώνει ότι «δεν αναμένεται καμία μετρήσιμη αλλαγή στη μελλοντική συχνότητα του καρκίνου και των κληρονομικών νοσημάτων […] και ότι δεν αναμένεται αύξηση στη συχνότητα συγγενών ανωμαλιών» αναφέρει η UNSCEAR, η Επιστημονική Επιτροπή του ΟΗΕ για τις Επιδράσεις της Ατομικής Ακτινοβολίας.
Επέστρεψαν στη Φουκουσίμα οι πρώτοι κάτοικοι, τρία χρόνια μετά αλλά τα πράγματα δεν είναι ίδια. Τα παιδιά που δέχτηκαν τις μέγιστες δόσεις ακτινοβολίας -συνολικά λιγότερα από 1.000 παιδιά- αντιμετωπίζουν τη «θεωρητική πιθανότητα» μιας αύξησης του κινδύνου για εμφάνιση καρκίνου του θυρεοειδή. Οι επιπτώσεις της ραδιενέργειας στην ανθρώπινη υγεία είναι πολύ μεγάλες παρόλο που την ταχεία αντίδραση της ιαπωνικής κυβέρνησης με τη γρήγορη μεταφορά πληθυσμού σε ασφαλέστερη περιοχή.
ΟΙ Επιστήμονες εκτιμούν ότι τα παιδιά που δέχτηκαν τις μέγιστες δόσεις, από 100 μέχρι milliGray (μονάδα μέτρησης της δόσης ραδιενέργειας), τα οποία ήταν λιγότερα από χίλια, αντιμετωπίζουν αύξηση του ρίσκου για καρκίνο θυρεοειδούς και άλλες νεοπλασματικές ασθένειες.
Δεδομένου όμως ότι ο καρκίνος θυρεοειδούς είναι σπάνιο νόσημα, οι συντάκτες της μελέτης δεν περιμένουν αύξηση των κρουσμάτων ακόμα και σε αυτή την υποομάδα του πληθυσμού παρολα αυτα έγιναν εξετάσεις θυρεοειδή για 360.000 παιδιά γύρω από τη Φουκουσίμα, πράγμα που το καθιστά τουλάχιστον περίεργο αφού δεν είναι και κάτι τόσο ανησυχητικό και δεν υπάρχει ταση αυξησης καρκινου του θυρεοειδούς..
Όμως είναι γνωστό οτι οι θυρεοειδικοί καρκίνοι αναπτύσσονται βραδέως και χρειάζονται 30-50 χρόνια για την ανάπτυξη θυρεοειδικού καρκίνου μετά από έκθεση σε ακτινοβολία
Όπως μας αναφέρει ο χειρουργός θυρεοειδούς Δρ Μπινιάρης , ο θυρεοειδής, ένας αδένας στο λαιμό που ρυθμίζει το μεταβολισμό, παράγει ορμόνες που περιέχουν ιώδιο, γι’ αυτό και είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος στα ραδιενεργά ισότοπα του ιωδίου, ειδικά στα παιδιά.
ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΑΔΕΝΑ
Υπάρχουν 4 βασικά συμπτώματα που πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος και είναι σοβαρά και σημαντικα
Όγκος ή όζοι θυρεοειδούς
Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του λαιμού, αλλά πιθανό ψηλαφητό εύρημα που δεν εξαφανίζεται εντός λίγων εβδομάδων, πρέπει να ελέγχεται, σημειώνει ο Δρ. Μπινιάρης. Η διερεύνησή τους περιλαμβάνει εργαστηριακές εξετάσεις όπως μέτρηση TSH, καθώς και υψηλής ευκρίνειας υπέρηχο τραχήλου, σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς (για να διερευνηθεί αν οι όζοι θυρεοειδούς είναι «ψυχροί» ή «θερμοί») και FNA (βιοψία του όζου με βελόνι) υπό την καθοδήγηση υπερήχου.
Δυσκολίες κατάποσης
Καθώς το ογκίδιο μεγαλώνει, μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα κατάποσης. Αν νιώθετε ενόχληση στο λαιμό, όπως συμβαίνει όταν έχετε κρυολόγημα ή ίωση, αλλά δεν υποχωρεί σε εύλογο διάστημα, πρέπει να το ελέγξετε.
Χρήση νευροδιεγέρτη για την ολική θυροειδεκτομή
Τα τελευταία χρόνια η αλματώδης τεχνολογική εξέλιξη μας έχει δώσει στα χέρια μας τον νευροδιεγέρτη, το εργαλείο που χρησιμοποιείται όλο και συχνότερα για την συνεχή διεγχειρητική νευροπαρακολούθηση. Η σωστή χρήση του έχει ως στόχο την ελαχιστοποίηση της συχνότητας κάκωσης του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου, που προκαλεί βράγχος και αλλοιώσεις φωνής, μια από τις επιπλοκές της θυρεοειδεκτομής και την ολοκλήρωση της επέμβασης με ασφάλεια.
Πρέπει να τονίσουμε όμως πως η χρησιμοποίηση των παραπάνω εργαλείων στην διενέργεια της θυρεοειδεκτομής αφενός δεν είναι απολύτως απαραίτητη, αφετέρου αυξάνουν το κόστος επέμβασης θυρεοειδεκτομής , οπότε η χρήση τους εξατομικεύεται αναλόγως δηλαδή άν πρόκειται για επανεπέμβαση, ελάχιστα επεμβατική τεχνική ΜΙΒΑΤ κτλ.
Η όλη τεχνική περιλαμβάνει την τοποθέτηση δύο ηλεκτροδίων που είναι ενσωματωμένα στον τραχειοσωλήνα και τοποθετούνται από τον αναισθησιολόγο στο ύψος των φωνητικών χορδών. Τα ηλεκτρόδια αυτά συνδέονται με το νευροδιεγέρτη που διεγείρει το κάθε λαρυγγικό νεύρο χορηγώντας μικρή ποσότητα ακίνδυνου ρεύματος.
Η διέγερση του νεύρου, που είναι μια απόλυτα ασφαλής διαδικασία, έχει ως αποτέλεσμα την κίνηση της αντίστοιχης φωνητικής χορδής με συνέπεια την διέγερση του σύστοιχου ηλεκτρόδιου και κατ’επέκταση την καταγραφή της διέγερσης και την επιβεβαίωση της καλής λειτουργίας του.
Πρόβλημα στην ομιλία, την αναπνοή, την κατανάλωση φαγητού
Πρόκειται για συμπτώματα που εκδηλώνονται σε προχωρημένο στάδιο του καρκίνου και όλα χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης.
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ ΑΔΕΝΑΣ
Οι επιστήμονες και οι έρευνες συνιστούν επαρκής πρόσληψη θρεπτικών συστατικών και συμπληρωμάτων που παίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη σωστή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα
Το ιώδιο
Ο θυρεοειδής παράγει τις θυρεοειδικές ορμόνες χρησιμοποιώντας ιώδιο, το οποίο προσλαμβάνεται με τις τροφές και απορροφάται από το έντερο. Η μέση ημερήσια πρόσληψη είναι 100-150mg. Τρόφιμα όπως τα θαλασσινά ψάρια, τα οστρακοειδή και τα φύκια αποτελούν καλές πηγές ιωδίου αλλά ιώδιο περιέχουν και πολλές άλλες τροφές, όπως το τυρί, το αγελαδινό γάλα, τα αυγά, το γιαούρτι, το παγωτό, η σάλτσα και το γάλα σόγιας κ.ά. Το κοινό επιτραπέζιο αλάτι στην Ελλάδα είναι εμπλουτισμένο με ιώδιο. Πριν από τον εμπλουτισμό του, η ιωδοπενία αποτελούσε πολύ συχνό αίτιο υποθυρεοειδισμού στη χώρα μας.
Το σελήνιο
Το σελήνιο συμβάλλει στη διατήρηση της σωστής συγκέντρωσης των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα και τους διάφορους ιστούς, συνεπώς στη σωστή λειτουργία του θυρεοειδή αδένα, ενώ επίσης έχει και αντικαρκινική δράση. Ένζυμα τα οποία περιέχουν σελήνιο συμμετέχουν στην αποτελεσματική διαχείριση των αποθηκών ιωδίου στο σώμα. Τροφές που περιέχουν σελήνιο είναι οι ξηροί καρποί, τα δημητριακά, το κρέας (κυρίως το μοσχαρίσιο), τα πουλερικά, τα μανιτάρια, τα αβγά, τα ψάρια, ο τόνος, τα καβούρια και ο αστακός.
Η τυροσίνη
Είναι ένα αμινοξύ το οποίο έχει σημαντικό ρόλο στην παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών, στη φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου και στη σταθεροποίηση της πίεσης του αίματος. Μπορεί να προσληφθεί με τροφές όπως τα ψάρια, το κοτόπουλο, τα προϊόντα ολικής άλεσης, τα γαλακτοκομικά, οι μπανάνες, τα φασόλια και οι ξηροί καρποί.
Ο ψευδάργυρος
Συχνά η συμπληρωματική λήψη ψευδαργύρου μπορεί να αναστρέψει τον υποθυρεοειδισμό. Τροφές πλούσιες σε ψευδάργυρο είναι οι ξηροί καρποί, τα δημητριακά ολικής άλεσης, το σιτάρι, η βρώμη, ο αρακάς, τα ψάρια, τα αυγά, τα θαλασσινά, τα φασόλια, τα μανιτάρια, τα σύκα και το κρέας.
Ο χαλκός
Είναι απαραίτητος για τη σύνθεση της Τ4 (θυροξίνης), γι αυτό και όταν η διατροφική πρόσληψη του χαλκού είναι περιορισμένη, ο ρυθμός παραγωγής της θυροξίνης μειώνεται. Τροφές που περιέχουν χαλκό είναι τα θαλασσινά, τα ψάρια, το κρέας, οι ξηροί καρποί, τα φασόλια, τα μανιτάρια και τα δημητριακά. Εκτός από τα παραπάνω ιχνοστοιχεία, τα οποία πρέπει να περιλαμβάνονται απαραιτήτως στη διατροφή του ανθρώπου, υπάρχουν και κάποια βότανα τα οποία φαίνεται ότι πιθανόν να μπορούν να συμβάλλουν στην ομαλοποίηση της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα. Τα βότανα αυτά συνήθως δρουν καταστέλλοντας τη λειτουργία του υπερδραστήριου θυρεοειδή αδένα.
Λυκοπόδιο (Lycopus Europaeus)
Είναι ένα ποώδες φυτό που ελέγχει την υπερλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, καταπολεμώντας την ταχυκαρδία, τις ταχυπαλμίες και τη δύσπνοια και διαστέλλοντας τα αγγεία της καρδιάς. Θεωρείται ανταγωνιστής της θυροξίνης. Βρέθηκε ότι έχει αντισπασμωδικές, αντικαρκινικές, αναλγητικές και διουρητικές ιδιότητες.
Μελισσόχορτο (Melissa officinalis)
Είναι γνωστό και ως βάλσαμο λεμονιού. Περιέχει πτητικά έλαια, πολυφαινόνες, τανίνες και φλαβονοειδή και η δράση του βασίζεται στα αιθέρια έλαια που περιέχει. Καταστέλλει τον υπερδραστήριο θυρεοειδή αδένα και έχει αντιφλεγμονώδη και αντιμικροβιακή δράση. Προκαλεί διαστολή των αγγείων με αποτέλεσμα τη μείωση της αρτηριακής πίεσης ενώ δρα ενάντια στην αϋπνία, το στρες και την ευερεθιστότητα.
Ραπάνι (Raphanus sativus)
To ραπάνι είναι πλούσιο σε βιταμίνη C. Συμβάλλει στην καλή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα και ευνοεί την απομάκρυνση των τοξινών. Εξαιτίας του σιναπέλαιου που περιέχει βοηθάει στην αποβολή των χολόλιθων από την χοληδόχο κύστη. Επίσης, η αντιοξειδωτική δράση της βιταμίνης C συμβάλλει στην ισχυροποίηση της άμυνας του οργανισμού και την επούλωση πληγών μέσω της συμμετοχής της στην ανάπλαση του κολλαγόνου του δέρματος. Τέλος περιέχει τη λουτεΐνη που ανήκει στα καροτενοειδή και έχει αντικαρκινική και αντιοξειδωτική δράση.
