Ο πρωτεργάτης της εθνικής μουσικής σχολής – Μανώλης Καλομοιρης
Ο Μανώλης Καλομοίρης ηταν μια κορυφαία φυσιογνωμία της Ελληνικής μουσικής ζωής. Το ονομά του συνδέθηκε με κάθε αμεσα η εμμεσα με κάθε μουσική εκδήλωση, συναυλία, κονσερτα που εγιναν στην αθήνα το 1910 και μετά. Ιδρυσε το Εθνικο Ωδείο και συνέθεσε εκπληκτικές συμφωνίες που ακόμα και σήμερα ανα τακτά χρονικά διαστήματα ακούγονται και παίζονται στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ο Καλομοιρης είναι μια Θρυλική μορφή , ενας Ολύμπιος Θεός , ενας Τιτάνας σαν τον Προμηθέα που εφερε το φώς της μουσικής του και της γνώσης του στην Ελλάδα.
Σπούδασε στη Βιέννη , διέμεινε και διδαξε στη Ρωσία , ηρθε 26 χρονών στην Ελλάδα και δημιουργησε..
Καλομοιρης Μανώλης με δικά του λόγια
Και ξεκινήσαμε για του Ηλιου τη Χαρά του Απρίλη τον Αγέρα! Ημουνα τότε νέος κάτι παραπάνω απο 26 χρονών. Αγνός μέσα στα κατάβαθα της ψυχής μου , ανίδεος απο τη ζωή, γεμάτος πίστη, ιδανικά και όνειρα, ενοιωθα μέσα μου τη χάρα και την αγάπη της δουλειάς μου και πίστευα πως στον τόπο μου θα μπορούσα να πραγματοποιήσω όλα μου τα καλλιτεχνικά σχέδια μα δημιουργήσω ελληνική μουσική και να κατεβάσω τις σκιες των ονείρων μου απο τα συννεφα της φαντασίας μου ολοζώντανες στο φως της ημέρας.
Πέρασαν απο τοτε τόσα χρόνια …
Μεσα σε αυτα τα χρόνια τι κατόρθωσα ; Αναρωτιέμαι ο ιδιος και τρομάζω. Πόσοι άχαροι αγώνες, πόσες σβησμένες ελπίδες, πόσες πικρίες , πόσοι πόνοι…
Μα και πόσες μικρότητες, κακίες, συκοφαντίες , εχθρότητες και πλεκτάνες μουφραξαν το διαβα!
Αλλα ας μη μοιρολογάω και ας μη μιλάω για οτι μου φαρμάκωσε τη ζωή. Εζησα και στιγμές που με αποζημιώσανε για χρόνια απο πικρίες και στεναχώριες. Και αν δεν με νοιώσανε μερικοί που θάπρεπε να με προσέξουν βρήκα συχνά και τη στοργή και το σεβασμό και τη φιλία να μου χαρίζουνε τη γλυκειά θαλπωρή τους.
Πρίν απο όλα τη διαίσθηση και την αγάπη των απλών και ανίδεων ανθρώπων που μου ήτανε πιο πολύτιμη απο κάθε συγκαταβατική ανοχή των εστετ και των σνομπ..
Ορχήστρα Καλομοιρη
Ο Καλομοιρης εστησε τη μεγάλη γενεια μουσικών της Ελλάδας , και ξεκίνησε την καρίερα του στην Ελλάδα δουλεύοντας στο Ωδείο Αθηνών. Εκει προσπάθησε να οργανώσει μια συμφωνική συναυλία με ορχήστρα , σολιστ και χορωδια απο τα εργα του και τη διευθυνσή του.
Μέσα σε όλους αυτους τους άχαρούς ελλαδικούς αγώνες και στη διαρκή τριβή και μόχθο της βιοπάλης που δυστυχώς είναι η μοίρα όλων των εργατών της τέχνης στον τόπο μας νόμίζω πως μπόρεσα να κρατήσω ‘κάτι’ ανέγγιχτο και απείραγο απο τα ταπεινά και μικρά. Κι αυτό το ‘κάτι’ ‘ηταν η δημιουργική μου προσπάθεια και η κεντρική γραμμή στην κατεύθυνση και τους καλλιτεχνικούς μου σκοπούς…
Τα μουσικα εργα του Ρωμείκη Σουιτα, Γρηα Ζωή, Κωσταντινος Παλαιολόγος , Παλαμικη συμφωνία βρήκαν θερμή ανταπόκριση απο το αθηναικό κοινό και τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο. Του έκαναν πρόταση να αναλάβει ο ιδιος τη διεύθυνση του Ωδείου Αθηνών και πήγε στο γραφείο του υπευθυνου κυριου Νάζου.
Καθώς μπήκα στο γραφείο του βρήκα μεσα ενα να συνομιλέι μαζί του εντονα ενα κοντό ανθρωπάκο με μια πελώρια μαύρη ελια στη μύτη που κυμάτιζε σαν πειρατική σημαία στο κατάρτι κανενός καραβιού..
Ο κύριος Ψάχος είναι ο καθηγητης μας της Βυζαντινής μουσικής κύριε Καλομοίρη. Ο κύριος Ψάχος έχει αντιρρήσεις για την Ελληνικότητα της μουσική σας. Υποστηρίζει πως τα ελληνικά δημοτικα τραγούδια δεν επιδέχονται αρμονίας κατά το Ευρωπαικόν σύστημα.Ηχούνε σαν παραφωνίές…
Του απάντησα πως ποτε μου δεν θέλησα να βγάλω πιστοποιητικα ιθαγένειας και γνησιότητας στη μουσική μου. Αυτή είναι . Ετσι τη νοιώθω. Ολα τα θέματα είναι δικής μου έμπνευσης και δεν υπάρχει δημοτικό μοτιβο. Βασιζομαι μόνο στους ηχους και τους ρυθμούς της λαικης μούσας.
Μου εκανε εντύπωση αυτός ο κύριος Ψάχος που ενω ειχε πραγματικές και βαθειές γνώσεις για τη βυζαντινή μουσική και της θεωρίας της δεν μένει σε οτι ξέρει και ανακατεύεται επι παντός επιστητού …
Θα συνεχίσουμε το αφιέρωμα στο Μανώλη Καλομοιρη μια μεγάλη προσωπικοτητα της Ελληνικής Μουσικής που έχει αφήσει με τα εργα του και την φιλοσοφία του μια μοναδική παρακαταθήκη για τις επόμενες γενειες μουσικών και θα συνεχίσουμε να μιλάμε και να λέμε ιστορίες απο τη ζωή του , μια μοναδική ζωή προσφοράς …