Είναι μια έκθεση με ένα θέμα που με στοίχειωνε κάθε φορά που το αντίκριζα, σε κάθε ελληνική γη που αυτός ο αρχιτέκτονας στέριωνε ένα”Δοχείο Ζωής ” όπως ο ίδιος ονόμαζε τα Κτίρια του. Η αρχιτεκτονική του Άρη Κωνσταντινίδη στηρίζεται στην άνεση αλλά και τη λειτουργικότητα των χώρων, την ορθολογική διάταξη της κάτοψης, την ένταξη στο περιβάλλον, την κατασκευαστική αρτιότητα και την ιδιαίτερη ανάδειξη κάθε κατασκευαστικού υλικού. Δημιούργησε όλα τα ξενοδοχεία του ΕΟΤ, τα περίφημα ΞΕΝΙΑ που θαυμάζονταν τότε από όλο τον κόσμο για την αρχιτεκτονική τους και ο Αρης Κωνσταντινίδης ήταν κάτι σαν τον Ρετζοπιάνο της εποχής του.
Σχεδόν όλα τα ΞΕΝΙΑ σήμερα βρίσκονται εγκαταλελειμμένα απο το Ελληνικό Κράτος και υπο τις διαταγές του Χρόνου του μέγιστου φθοροποιου βρίσκονται σε μια άθλια κατάσταση και περιμένουν , άραγε τι, αυτά τα δοχεία ζωής , έχουν γίνει δοχεία μνήμης περασμένων μεγαλείων.
Αυτό είναι το θέμα της έκθεσης της Λίζη Καλιγγά και δείχνουν την πορεία , την επέλαση του χρόνου στο ξενοδοχείο ΞΕΝΙΑ της Ανδρου , ένα εγκαταλελειμμένο δοχείο ζωής από τον άνθρωπο , με φωτογραφίες από την υποβάθμισή του και την φθορά του.
Σε αυτό το πλαίσιο η Καλλιγά αξιοποίησε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δημιούργησε ένα ιστολόγιο ειδικά για το project αυτό. Στο ίδιο σκεπτικό σχεδιάστηκαν οι ανοικτές συζητήσεις – ομιλίες που συνοδεύουν την έκθεση, προκειμένου να ενισχύσουν τον προβληματισμό γύρω από διάφορα θέματα: από τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, το μοντερνισμό της δεκαετίας του 1960 έως το ρόλο των ανοικτών αρχείων και την ενεργή σχέση σύγχρονης τέχνης και αρχείου. Τελικός στόχος είναι η δημιουργία δικτύων, επαφών και συνεργασιών που μπορούν να οδηγήσουν στη σύμπραξη καλλιτέχνη, φορέων και πολιτών στην κατεύθυνση μιας κοινωνικά συμμετοχικής τέχνης.
Μετά το Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης, η επόμενη συνεργασία – σύμπραξη γίνεται με την MONUMENTA (αστ. Μη κερδοσκοπική εταιρεία για την προστασία της φυσικής και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς Ελλάδας και Κύπρου). Η MONUMENTA, με αφορμή το project, ξεκίνησε τη δραστηριότητα Μνήμες Ξενία Άνδρου. Η δραστηριότητα έχει σκοπό να συλλέξει σκέψεις, απόψεις, αναμνήσεις, μνήμες, φωτογραφίες που αφορούν στο Ξενοδοχείο Τρίτων του Άρη Κωνσταντινίδη. Απώτερος στόχος είναι το διατηρητέο μνημείο που κινδυνεύει να χαθεί εξαιτίας της εγκατάλειψης να επανέλθει πάλι στην επικαιρότητα μέσα από τις δικές μας μνήμες και αφηγήσεις.Συλλογικό ενδιαφέρον και ατομικές μνήμες, κοινωνική ευαισθησία και προφορική ιστορία, αρχεία και έργο τέχνης, καλλιτέχνης και πολίτης μπορούν να νοηθούν ως κατηγορίες που συνυπάρχουν, συμπράττουν και αλληλοσυνδέονται. Μέσα από τις διασταυρώσεις των παραπάνω, η παραγωγή νέου νοήματος, νέας γνώσης για το παρελθόν και το σήμερα αλλά και νέων τρόπων συνύπαρξης των πολλών αφηγήσεων μπορεί να είναι εφικτή.
2 Σχόλια